tam 10 babalar günü babamsız..nasıl özlüyorum  şefkatli ses tonunu,pamuk sakallarını,kocaman cüssesinde hep buğulu ama mutlu bakan güzel gözlerini..o buğunun sadece bize, çocuklarına bakarken oluştuğunu şimdi anlıyorum..
sırf yanında toplanalım diye küçük ziyafetler bahane ederdi canım babam benim..yemeğe olan aşırı tutkusu bu ziyafetlerde köreliverirdi karşımıza geçip bizi izleyebilmek için.. heleki birimiz eksik olsun  o sofrada, yarı keyfi kaçar iki lafın birinde bidahaki sefere tam olmamızı tembihlerdi..
en küçük olmak bana, babamın dizinin dibinde daima benim oturmam gibi dünyanın en güzel lüksünü yaşattı..o güzel sohbetleri özlemle içimde..
sevecen ,etrafta saygın ,mert  bi okadarda yufka yürekliydi babacım..
yuvasına, yavrularına(bize tek sesleniş şekliydi)  ve en önemlisi annecime çok çok bağlıydı..
keşke kalbi bu kadar zayıf olmasaydı ,keşke o bayram dizinin dibinden hiç ayrılmasaydım  babacım diye binlerce kere daha ellerini öpebilseydim sakallarını okşayabilseydim..
keşke selenle ereni görebilse çocuklarımda dedelerinin o kocamann yüreğindeki sevgisinden nasibini alabilseydi..
seni çok özlüyorum  biricik babacım..
BABALAR GÜNÜN KUTLU OLSUN