kreş 27mayıs 2010

sonunda bizde okullu olduk..nerdeyse bir aydır beklentilerimizi karşılayacak bi kreş buluruz ümidiyle çevrede bakmadığımız kreş kalmadı..ama yok, kiminin düzenlemesi kiminin öğretmeni yada uygulamaları derken bizim kafamıza göre olmayacak bu iş deyip başladı selen cuma günü kreşe..sözümüzü tutmalıydık artık ,nerdeyse bir aydır yaz geldiğinde gideceğini söylediğimizi hatırlatıp
-bakın dondurma yiyoruz artık
-kısa kolluda giymeye başladım
-çiçeklerde açtı
diyerek kanıtlarıyla hakkı olan için bastırıyordu:)
dün sabah aldı çantasını sırtına tuttu babasının elinden koyuldu yola..ardından baktığımda, minicik hay allahım ne işi var ben evdeyken  şimdiden okullarda, hemen vazgeçsede göndermesem diye düşüne düşüne öğle almaya gittiğimde ağlamaklı 'ben burda uyumak istiyordum,neden geldin anne'ile karşılaştım..hani bana koşsa çok özledim anne falan dese nasıl hoşuma gidecekti ama olsun demekki memnun kaldı, arkadaşlar değişik ortam kendi gönlü ile oduğu için iyi gelecek diyede sevinmedim değil..
işin birde eren tarafı var,dün giderken birde baba ile nerdeyse yarım saat ağladı baba aba diye,aklına geldikce kapıya gidip dayandı:)neyseki öğleye kadar şimdilik..
devamı nasıl olacak merak ediyorum...

son günlerde

çok ara  verdim biliyorum ,yine hem kendime hem çocuklara vakit yetiştiremiyorum..şuan uyuyor bıdıklarım yorgunluk ve hastalığın verdiği halsizlikle..
selenle başlayıp şiddetini erende daha fazla gördüğümüz hastalıkları nerdeyse bir aya yaklaşacak:( kulağı kızarmış oğluşumun iki gün şiddetli ateş ve ağrı, bugün daha iyi gibi ama ikisininde öksürüğü hala geçmedi..hal böyle olunca eren nerdeyse tüm vaktini omuzlarımda geçiriyor..
üzülüyorum..çok uzadı ..selenle geçen vaktimiz azaldı..eren keyifsiz..babamız sabırsız..ben herkesi idare etmek zorundayım..
birde kızıma kreş arayışına girdik,yarım gün uyku saatine kadar  kaliteli vakit geçirecek eğlendirecek bir yer bulamadık daha..onun mutlu olacağı bir yer buluruz ümidindeyim hala:)
bu arada eren kelime haznesini selen tatlı dilli olmayı bütün hızıyla geliştiriyor...
son günlerde küçük iyiliklerim  karşılığı ''anne sen en büyük yardımcımsın'' cümlesini çok duyar oldum..her aklına geldiğinde anneler gününde bana ne alsa telaşı,kah en sevdiği oyuncağı kah elleriyle toplayacağı çiçekler(bunun için çiçekli parka gitmemiz gerekiyormuş)..
 dünyanın en güzel kokulu, en güzel renkte en en en şeker iki çiçeğinin ANNEsi olmak bana yetiyor bir bilse..